مقدمه
مدت زمان زیادی است که در زمینه وزوز گوش مطالعاتی صورت گرفته است، اما هنوز مطالب بیشتری برای آموختن وجود دارد. همچنین مطالبی از گذشته وجود دارد که ممکن است آن ها را فراموش کرده باشیم. بیماران مبتلا به وزوز گوش به صورت پیچیده ای نسبت به آن عکس العمل نشان می دهند که این امر می تواند به دلیل درگیری مناطق مختلفی از مغز با عملکردهای مختلف باشد. شبکه های مغزی مسئول وزوز گوش و ارزش های نسبی آن ها ویژگی های منحصر به فردی برای هر بیمار ایجاد می کنند. هرچه این رابطه را بهتر درک کنیم، بهتر می توانیم راهکارهایی برای درمان وزوز گوش ارائه دهیم.
تقسیم بندی وزوز گوش
وزوز گوش به دو دسته کلی وزوز سابجکتیو و وزوز آبجکتیو تقسیم می گردد. در ابتدایی ترین سطح، تفکیک بین وزوز آبجکتیو و وزوز سابجکتیو مهم است. در موارد وزوز آبجکتیو، یک سیگنال آکوستیک در بخشی از بدن ایجاد شده و باعث می شود بیمار صدای ناخواسته ای را بشنود. وزوز آبجکتیو اغلب در اثر آشفتگی در رگ خونی ایجاد می شود که توسط گوش شنیده می شود. پالس این نوع وزوز با ضربان قلب هماهنگ بوده و گاهی می توان از یک استتوسکوپ برای یافتن منبع استفاده کرد. در موارد دیگر، صدای کلیک در اثر انقباضات سریع میوکلونوس عضلات نرم کام یا گوش میانی شنیده می شود. در موارد نادر، بیماران دارای OAE خودبخودی هستند که ما می توانیم آن را بشنویم.
در انتهای دیگر طیف، وزوز سابجکتیو قرار دارد. این نوع وزوز در صورت عدم وجود سیگنال صوتی خارجی، یک حس شنوایی فانتوم محسوب می گردد. تقریباً 12٪ از بزرگسالان وزوز سابجکتیو را تجربه می کنند، اما از این میان 1٪ از بزرگسالان با وزوز آزار دهنده ای روبرو هستند که به سراغ ادیولوژیست و متخصص گوش و حلق و بینی می روند.
عوامل برانگیزاننده و تاثیر گذار بر وزوز گوش
موارد مختلفی وجود دارد که به پیچیدگی وزوز می افزاید. بررسی ها حاکی از افزایش وزوز گوش با افزایش سن افراد می باشد بطوریکه شیوع وزوز در بین افراد 40 ساله و مسن تر بیشتر می باشد. از آنجا که بسیاری از این افراد دچار کم شنوایی هستند، به نظر می رسد کم شنوایی مرتبط با سن یک عامل محرک یا علت وزوز باشد، اما از آنجا که بسیاری از افراد در این محدوده سنی اغلب مشکلات سلامتی دیگری (به عنوان مثال دیابت) را تجربه می کنند، کاهش شنوایی مرتبط با سن به خودی خود ممکن است تنها عامل وزوز نباشد.
وزوز گوش معمولاً بلافاصله پس از مواجهه شدید با نویز ظاهر می شود. در این موارد که وزوز گوش بلافاصله بعد از یک حمله شروع می شود، کم شنوایی بوجود آمده، محرک احتمالی یا علت اصلی وزوز تلقی می شود. با این حال در صورت قرار گیری مکرر در معرض نویز با سطوح پایین، وزوز گوش ممکن است به طور ناگهانی ماه ها یا سال ها پس از قرار گیری در معرض نویز ظاهر شود. در این مثال، وزوز گوش می تواند ناشی از کم شنوایی، ناشی از افزایش سن، قرار گرفتن در معرض نویز، ترکیبی از این دو عامل یا دیگر مشکلات سلامتی باشد.
همچنین وزوز گوش اغلب پس از یک دوره طولانی درمان با داروهای اتوتوکسیک خاص مانند سیس پلاتین و آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید که به نورون ها و سلول های مویی داخل حلزون آسیب می رسانند، ایجاد می شود. در این موارد، چند هفته پس از شروع درمان، وزوز همراه با کم شنوایی بوجود می آید. در حالی که احتمالا کم شنوایی حلزونی عامل مهمی در بوجود آمدن وزوز گوش می باشد، اما سمیت سیستمیک این داروها (به عنوان مثال، نفروتوکسیسیتی، التهاب سیستمیک) می تواند از عوامل مؤثر در بوجود آمدن وزوز باشند. دوزهای زیاد آسپیرین (ماده فعال آن استیل سالیک اسید می باشد)، که معمولاً برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود، باعث بروز سریع وزوز و کاهش شنوایی حلزونی می شود. با اینکه آسپیرین یک داروی تسکین دهنده درد می باشد اما به راحتی از سد خونی-مغزی عبور کرده و به احتمال زیاد تأثیرات زیادی بر CNS می گذارد.
همچنین وزوز با بیماری منیر، مولتیپل اسکلروزیس، دیابت، ضربه به سر، اختلالات گوش میانی، وستیبولار شوانوما، اختلالات مربوط به مفصل فک پایینی و سایر شرایط پزشکی همراه است. بسیاری از داروهای درمانی با اینکه باعث کم شنوایی نمی شوند ولی با وزوز گوش در ارتباط هستند، با این حال درصد افراد مبتلا به وزوز گوش بوسیله این داروها بسیار کم می باشد (به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد مالاریا، NSAID و استروئیدها). برخی افراد فکر می کنند که وزوز صرفا با کم شنوایی همراه است ولی لازم به ذکر است که این فرضیه نادرست می باشد زیرا افرادی وجود دارند که با وجود کم شنوایی دچار وزوز نمی باشند. با این حال شروع وزوز ممکن است نیاز به کم شنوایی به علاوه برخی فاکتور (های) دیگر داشته باشد. وزوز احتمالاً یک اختلال چند عاملی می باشد که درک و درمان آن دشوار است.
انواع وزوز گوش و عوامل تاثیر گذار بر آن